شهرستان ميناب

شهرستان ميناب پر جمعيت ترين شهرستان استان هرمزگان بعد از بندرعباس است كه البته میناب ، بزرگترین شهر غیر بندری استان نيز می‌باشد. اين شهرستان با 5393 كيلومتر مربع مساحت و 705/235 نفر جمعيت در فاصله 95 كيلومتري مركز استان قرار دارد كه از شمال به رودان ،از مشرق به شهرستان جاسك و چابهار ، از جنوب به درياي عمان و از مغرب به شهرستان بندرعباس محدود شده است . ارتفاع متوسط آن از سطح دريا 40 متر است . شامل 4 شهر به نام هاي (ميناب- تيرور-هشتبندي-سندرك) و 4 بخش به نام هاي (مركزي-–هشت بندي –بندزرك-سندرك) مي باشد.

میناب یا هرمز کهنه، بازمانده شهری است که بنای آن رابه اردشیر بابکان نسبت می دهند . تاریخ میناب با تاریخ شهر هرمز باستانی در آمیخته است. این شهربا نام های منا، مناب، مینا و مینوو...خوانده شده است . به دلیل نزدیکی با دریا و فراوانی رودهایش به آن میان آب نیز گفته اند.

مردم محل بر این باورند که در روزگاران کهن، دو خواهر به نام‌های «بی‌بی مینو» و«بی‌بی نازنین» این شهر را پایه گذاری کرده‌اند. ناحیه میناب از دیرباز نه تنها به نام‌های گوناگون، نظر جهانگردان را به خود جلب کرده، بلکه دست‌خوش یورش‌های ویران‌گر نیز بوده است. در محل امروزی میناب، شهری آباد، که مرکز ایالت هرمز کهنه بوده، قرار داشته که تیمورلنگ با یورش وحشیانه خود، آن را خراب کرده و هفت دژ استوار آن را نیز ویران ساخته است. یکی از دژهای ویران شده شهر به نام دژ«بی بی می نو»، که همان «بی بی مینو» باشد، در گوشه خاوری شهر باز مانده است و به این دژ «هزاره» هم می‌گویند. از بازمانده‌های تاریخی این شهر، دژ میناب است، که شهر میناب بر دامنه آن بنا شده است. این دژ تا اواخر دوران قاجاریه، مرکز حکومت بوده و اکنون خرابه‌ای بیش نیست.

جاذبه ها: قلعه هزاره میناب، پنجشنبه بازار، سد استقلال میناب، باغات انبه و ....